غبار روی شیشه
غبار روی شیشه پنجره یا شیشه اتوموبیل
اغلب برخورد ما با پدیده ها بصورتی است که آنها را واضح و مبرهن می انگاریم. در صورتی که واقعاً اینطور نیست و اگر به کنه پدیده ها نگاه کنیم چندان هم واضح و مبرهن نیست. البته این نوع نگاه در مسایل اجتماعی و فرهنگی نیز تسری دارد که مشکلات زیادی را هم به همراه دارد. در هر حال یکی از این موضوعات همین مطلب حاضر است که چرا غبار روی شیشه در اثر سنگینی خودش سر نمیخورد و به پائین سقوط نمی کند! ولی ما چون به این مشاهده عادت کرده ایم برایمان عادی مینماید. اگر به نوعی با بزرگنمائی به سطح شیشه نگاه کرده و غبار را معاینه کنیم، ملاحظه خواهیم کرد که تقریباً از گلوله های کروی شکلی تشکیل شده که روی سطح شیشه چسبیده است. اگر با انگشت ضرباتی به شیشه وارد کنیم ذرات درشت تر فرو میریزد اما ریزتر ها همچنان چسبیده اند مگر اینکه بکمک پارچه پاک شوند. چرائی این مسأله به نوعی بطور غیر مستقیم به مطلب گذشته ما در خصوص جرم بحرانی هم مربوط میگردد. قدری به آن فکر کنید تا در مطلب بعدی چرائی آن را توضیح دهیم.
بعد التحریر: بهره گیری از دستمال خشک یا داسترهای سینتتیک که بر تزاحم نیروی الکترو استاتیکی می افزایند، راهکار مناسبی برای روبیدن گرد و غبار نیستند. ما خوذمان از داستر با پر شتر مرغ استفاده می کنیم که گرد و غبار را لابلای زبری های فراوان دسته های پر به اسارت می برد.